به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی به نقل از فارس، در پی انتشار نماهنگ «وطن فروش» و استقبال مخاطبان از محتوای آن، با لیلا حسیننیا شاعر این قطعه، گفتوگویی انجام شد. شعری که ابتدا در واکنش به فضای اغتشاشات سال ۱۴۰۱ شکل گرفت، بعدها با ساخت موسیقی و اجرای خواننده، به اثری تأثیرگذار در فضای اجتماعی و فرهنگی کشور تبدیل شد. حسیننیا در این گفتوگو از ریشههای احساسی شعر، نقش آذربایجان در شکلگیری حس وطندوستی و اهمیت انتقال مفاهیم ملی به نسلهای جدید سخن گفت.
لطفاً درباره شعرتان که در سال ۱۴۰۱ سرودهاید بگویید. چه انگیزهای پشت این شعر بوده است؟
آن روزها خیلی درگیر واکنشهایی بودم که بعضی هنرمندان نسبت به جریانات اغتشاشات نشان میدادند. به ویژه وقتی خبری شنیدم که یکی از هنرمندان مهاجرت کرده و علیه ایران صحبت میکند، در ذهنم این جمله شکل گرفت: «خدا کند که بمیرم وطن فروش نباشم.» همین جمله جرقهای شد برای نوشتن کل غزل.بعضی از شعرها یک بیت یا یک مصرعشان در مواقع حساس اصطلاحا ترند میشوند و همهجا خوانده میشوند.
از نظر شما مهمترین ویژگی یک شعر برای محبوبیت از نگاه مخاطب چیست؟
به نظرم دلیلش این است که برخی شعرها بر اساس یک تجربه زیسته سروده شدهاند یعنی موضوع شعر، آن لحظه دغدغه واقعی بوده و صرفاً برای شعر سرودن نبوده است. این تجربه عاطفی و صداقت باعث میشود شعر در دل مردم جا باز کند و مخاطبش را پیدا کند. شعر من هم خوشبختانه در دیدار با رهبر انقلاب خوانده شد و تایید ایشان هم باعث شد «وطن فروش» بیشتر مورد توجه عموم قرار بگیرد.
امروز به نظر میرسد که بخش زیادی از جوانان نسبت به مسائل اجتماعی بیتفاوت شدهاند. فکر میکنید این شعر چه تاثیر و پیامی برای آنها دارد؟ و خودتان چقدر باور دارید که چنین آثاری بتوانند تاثیرگذار باشند؟
شعر یکی از مهمترین رسانههای فرهنگی ماست. ما به عنوان ۹۰ میلیون نفر جمعیت و با توجه به پیشینه تاریخی و فرهنگی پراهمیتی که داریم، همگی مخاطب شعر هستیم. انتخاب شعر به عنوان رسانه برای انتقال پیامِ وطندوستی انتخاب درستی بوده است. پیام شعر من این است که مسئله وطنپرستی موضوعی است که همه نسلها را در برمیگیرد؛ نه فقط نسل دهه ۶۰، بلکه ما که دهه ۷۰ هستیم هم باید دغدغهمند باشیم. وطن مهمترین دارایی ماست و این جریان نسل به نسل ادامه دارد.
درباره قطعه موسیقیای که روی این شعر«وطن فروش» ساخته شد، صحبت بفرمایید. چطور این همکاری شکل گرفت؟
میلاد عرفانپور درست زمانی که جنگ ۱۲ روزه هنوز تمام نشده بود، تماس گرفت و پیشنهاد ساخت یک کار مشترک را مطرح کرد. من هم استقبال کردم چون احساس میکردم این کار رسالت خودش را دارد. لطف بزرگی بود از طرف احمد رمضی که موسیقی بسیار هماهنگ و همسو با شعر ساخت. صدای سید محمدرضا موسوی هم خیلی خوب حس شعر را منتقل میکند. فکر میکنم همنشینی کلام، موسیقی و صدای خواننده به خوبی دغدغه مشترک ما را نشان میدهد. همه ما با یک هدف کار کردیم و این همکاری باعث شد اثر تولید شده، مورد توجه قرار گیرد و مقبول شود.
شما اهل تبریز هستید. سبقه تاریخی و ارقی که مردم این خطه به پاسداری از وطن دارند، چه نقشی در حس مسئولیت شما برای سرودن شعر داشته است؟
استان آذربایجان همیشه در تاریخ ایران، به خاطر موقعیت جغرافیایی و سیاسیاش، نقش ویژهای داشته است. این منطقه مرزبان ایران است و مردم آن همواره در رویدادهای مهم تاریخی مثل انقلاب مشروطه و جنگها پیشقدم بودهاند. فضای خاص زندگی و تربیت مردم این خطه، حس مسئولیت سنگینی در مقابل تهدیدات به وطن ایجاد میکند. وقتی در تبریز زندگی میکنید و در شرایط اجتماعی و سیاسی خاصی قرار دارید، طبیعی است این تجربهها تبدیل به شعر شود.
نظر شما